ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - Νίκος Αβαγιανός: «Το θέατρο είναι κάτι μαγικό μεν, αλλά υπάρχουν πράγματα που πάντα θα μαθαίνεις και θα ανακαλύπτεις…»
Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παπαδόπουλο
Σε κερδίζει αμέσως με την ευγένεια, τη θετική αύρα, την αμεσότητα και τον χειμαρρώδη λόγο του. Πολυτάλαντος καλλιτέχνης με μεγάλη πορεία στον χώρο του θεάματος. Αφορμή για τη συζήτησή μας στάθηκε η επιστροφή του στο θέατρο μετά από 44 χρόνια, με το αστυνομικό - θρίλερ «Ύποπτη για τον φόνο μου» στο Θέατρο Βαφείο-Λάκης Καραλής. Μας μιλάει μεταξύ άλλων για τον ρόλο που υποδύεται στην παράσταση, τα πρόσωπα και τις συνεργασίες που τον σημάδεψαν, παίρνει θέση για την σημερινή κατάσταση στην χώρα μας, ενώ μας αποκαλύπτει τους μελλοντικούς επαγγελματικούς του στόχους! Κυρίες και κύριοι, στην παρέα μας, ο Νίκος Αβαγιανός !!!...
- Νίκο, αυτήν την περίοδο σε βρίσκουμε στο Θέατρο Βαφείο-Λάκης Καραλής με το αστυνομικό - θρίλερ «Ύποπτη για τον φόνο μου». Βάλε μας λίγο στο κλίμα της παράστασης και μίλησέ μας για τον ρόλο σου.
Πρόκειται για ένα αστυνομικό θρίλερ που έγραψε με πολλή μαεστρία και έξυπνο τρόπο και σκηνοθέτησε ο Βαλεντίνος Τσίλογλου, ομολογουμένως δεξιοτεχνικά επηρεασμένος από την ατμόσφαιρα του film noir και το οποίο βασικά πραγματεύεται τον έρωτα σε όλες του τις εκφάνσεις και φυσικά με πολύ σασπένς, ίντριγκες, συνεχείς ανατροπές, που εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη τη 10ετία του ’50. Υποδύομαι έναν εκ των τριών πρωταγωνιστών που είναι ο Τόμας Νηλ, διάσημος δημοσιογράφος και συγγραφέας, μπον βιβέρ τύπος αλλά και πολύ είρων, εριστικός, εγωπαθής, που έχει μάθει να παίρνει πάντα αυτό που θέλει με οποιονδήποτε τρόπο. Ένας χαρακτήρας κυριολεκτικά αντίθετος με αυτό που εγώ πραγματικά είμαι αλλά νομίζω ότι τα καταφέρνω…. χαχαχαχα!!!
- Ποιες ήταν οι εντυπώσεις των θεατών που παρακολούθησαν την παράστασή σας;
Νομίζω πως ήταν άριστες αν κρίνω από τις αντιδράσεις τους και από το ενθουσιώδες χειροκρότημά τους.
- Η φετινή δουλειά που κάνεις σηματοδοτεί την επιστροφή σου στο θέατρο μετά από 44 χρόνια. Ένιωσες λίγο σαν πρωτάρης όταν πάτησες στη σκηνή δεδομένης της πολύχρονης απουσίας σου από τον χώρο της υποκριτικής; Είχες αγωνία;
Ναι είναι αλήθεια αυτό και το χρωστάω σ’ αυτόν τον νέο άνθρωπο που με εμπιστεύτηκε για έναν τόσο δύσκολο ρόλο και τον ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου και θα τον ευχαριστώ πάντα γιατί δεν είμαι από τους ανθρώπους που ξεχνάω εγώ.
Στο θέατρο λοιπόν αλλά και στο τραγούδι πάντα έχει αγωνία κάποιος που σέβεται το κοινό πρωτίστως αλλά και τον εαυτό του. Όμως η σωστή αντιμετώπιση και καθοδήγηση του σκηνοθέτη στις πρόβες δεν με άφησε να αισθανθώ ούτε για μια στιγμή σαν «πρωτάρης». Ωστόσο δεν σου κρύβω πως αρχικά είχα μεγάλο άγχος αν θα τα καταφέρω 1ον να είμαι όσο γίνεται καλύτερος κυρίως για το καλό της παράστασης και 2ον για να δικαιώσω τον Βαλεντίνο για την επιλογή του και την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό μου. Ακόμα θα ήθελα να σου πω πως είναι μεγάλο λάθος ακόμα και για τον πιο φτασμένο ηθοποιό , αν σε κάθε καινούρια του δουλειά δεν νιώθει και λίγο σαν πρωτάρης γιατί ξέρεις, το θέατρο είναι κάτι μαγικό μεν, αλλά υπάρχουν πράγματα που πάντα θα μαθαίνεις και θα ανακαλύπτεις….
- Σκέφτεσαι από εδώ και πέρα να ασχοληθείς αποκλειστικά και μόνο με το θέατρο;
Μμμμμ, δεν ξέρω θα δείξει από το αποτέλεσμα. Ωστόσο εγώ θα ήθελα ακριβώς αυτό μιας και η μεγάλη μου αγάπη ήταν πάντα αυτό και γι’ αυτό έδωσα τις μάχες μου με το σπίτι μου και την οικογένειά μου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και το τραγούδι πάει στην άκρη γιατί και στην πολύχρονη πορεία μου στο τραγούδι, σαν ηθοποιός που τραγουδάει πορεύτηκα και όχι απλά σαν «τραγουδιστής». Το τέλειο για μένα θα ήταν πάντως ένα μιούζικαλ η μια μουσική κωμωδία με χορό και τραγούδι.
- Είσαι ένας πολύπλευρος και δραστήριος καλλιτέχνης . Από την πείρα που έχεις, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι ένας άνθρωπος με ποικίλες καλλιτεχνικές ανησυχίες να κάνει τόσα πράγματα παράλληλα; Θα αφήσει κάτι με την πάροδο του χρόνου για να επικεντρωθεί κάπου αλλού ή είναι εφικτός ένας συνδυασμός ;
Πάντα είναι εφικτός αυτός ο συνδυασμός αρκεί όλα να γίνονται κυρίως με ΑΓΑΠΗ. Άλλωστε έχει ευτυχώς ξεπεραστεί προ πολλού η άποψη ότι ή το ένα θα κάνεις ή το άλλο. Εγώ βγήκα στο τραγούδι εντελώς τυχαία και από μια πλάκα φίλων συναδέλφων που με κορόιδευαν επειδή πήγα σε μια σπουδαία δασκάλα φωνητικής (που μου είχε συστήσει τότε η Δήμητρα η Γαλάνη), για να καλυτερέψω τον εαυτό μου στο θέατρο. Επίσης δεν θα ξεχάσω ποτέ πως κάποτε μόλις είχα τελειώσει τη σχολή θεάτρου ήμουνα στον θίασο της Τζένης Καρέζη στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «ΒΙΒΑ ΑΣΠΑΣΙΑ» και ένας εκ των πρωταγωνιστών και καλλιτεχνικός διευθυντής (τρομάρα του) ο Σ.Λ. με έδιωξε λέγοντας στον Μιχάλη Μπούχλη τον σκηνοθέτη «αυτός χόρευε μέχρι πέρυσι στο "Ακροπόλ" και θα τον πάρουμε τώρα στα σοβαρά» δίχως να σκεφτεί ότι εγώ χόρευα μόνο για να παίρνω το μεροκάματο του χορευτή και να πληρώνω τη σχολή μου όπως του εξήγησα, αλλά η σοβαροφάνεια μας έτρωγε τότε…… Βέβαια όταν μετά από χρόνια γνωρίστηκα με την Τζένη Καρέζη και της το είπα δεν εκφράστηκε και με τα καλύτερα λόγια για τον συγκεκριμένο «κύριο». Επομένως, ναι, είναι εφικτός αυτός ο συνδυασμός όταν όπως προείπα υπάρχει ΑΓΑΠΗ για ό,τι κάνεις.
- Έχεις συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα του καλλιτεχνικού στερεώματος όπως ενδεικτικά την Έλλη Λαμπέτη, την Ρένα Βλαχοπούλου, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, την Βίκυ Μοσχολιού και τόσους άλλους. Ποια είναι κατά τη γνώμη σου εκείνα τα στοιχεία που τους έκαναν να ξεχωρίσουν και αποτελούν μέχρι σήμερα σημεία αναφοράς για όλους μας;
Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτοί που προανέφερες αλλά και πάρα πολλοί άλλοι πολύ σπουδαίοι και μεγάλοι. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι ξεχώρισαν όχι μόνο για το ταλέντο τους αλλά και για το ήθος τους, την εργατικότητά τους, την απλότητά τους, τη συνέπειά τους και την αγάπη τους για το αντικείμενό τους. Δεν υπήρξαν ποτέ ψωνάρες και δεν επαναπαύθηκαν ποτέ στις επιτυχίες τους και στη δόξα τους και πάντα μετά από ακόμα μία επιτυχία τους δούλευαν σκληρά για την επόμενη και σήμερα όπως ίσως γνωρίζεις δεν ισχύει αυτό με τους νέους ανθρώπους (εκτός βέβαια σπανίων εξαιρέσεων), γι’ αυτό και όλοι εκείνοι παραμένουν αναντικατάστατοι και πάντα λατρεμένοι στο πέρασμα του χρόνου. Εγώ πάντως οφείλω σε όλους αυτούς ένα μεγάλο και ειλικρινές ευχαριστώ γιατί διδάχτηκα από αυτούς ήθος, αξιοπρέπεια και συνέπεια. Μεγάλο πράγμα η συνέπεια στη δουλειά μας.
- Είναι γνωστή η φιλία που είχες με την αξέχαστη Βίκυ Μοσχολιού. Νομίζεις πως θα υπάρξει στο μέλλον μια ερμηνεύτρια που να αφήσει το στίγμα της στο πεντάγραμμο όπως η Βίκυ;
Υπάρχουν βέβαια πολύ πάρα πολύ καλές τραγουδίστριες - ερμηνεύτριες που αγαπώ και θαυμάζω, αλλά όπως έχει πει και ο μέγας Λευτέρης Παπαδόπουλος, «τη Μοσχολιού αν δεν υπήρχε στο χώρο θα έπρεπε να την βρούμε να την ανακαλύψουμε». Δεν είναι ξέρεις, μόνο το σπάνιο δώρο Θεού ηχόχρωμά της αλλά και οι ανεπανάληπτες και αξεπέραστες σπάνιες ερμηνείες της στα μεγάλα και σπουδαία τραγούδια των επίσης μεγάλων δημιουργών. Οπότε δεν ξέρω τι θα συμβεί στο μέλλον αλλά η Μοσχολιού παραμένει η μία και μοναδική όπως μία ήταν και η Σοφία Βέμπο, μία ήταν η Μαρίκα Νίνου, ένας ήταν ο Μπιθικώτσης, ένας ο Καζαντζίδης κλπ…..
- Ο κόσμος την αγαπάει ακόμη, οι παλαιότερες αλλά και οι νεότερες γενιές ακούν με μεγάλο ενδιαφέρον τα τραγούδια της. Έχει τιμηθεί από την Πολιτεία όπως της άξιζε;
Η Βίκυ όπως και πάρα πολλοί άλλοι μεγάλοι στον χώρο της τέχνης και όχι μόνο δεν τιμήθηκε ποτέ όχι μόνο όσο ήταν εν ζωή αλλά ούτε και μετά θάνατον. Μην ξεχνάς ότι όλες οι κυβερνήσεις της είχαν αρνηθεί και το Ηρώδειο και τον Λυκαβηττό, όταν εκεί είχαν κατοικοεδρεύσει τότε και πολλοί «σκυλάδες». Μα και όταν ο τότε δήμαρχος Αθηναίων της έκανε τιμητικά δύο βραδιές στο Λυκαβηττό, η μόνη που αντέδρασε αρνητικά στο Δημοτικό Συμβούλιο από την αντιπολίτευση ήταν η Μαρία Δαμανάκη. Ποια; Αυτή που μιλούσε από το Πολυτεχνείο τότε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου από την μικροφωνική της Βίκυς που είχε ξηλώσει από τον Ζυγό και την είχε πάει εκεί. Άσε λοιπόν τι να λέμε τώρα…. Ακόμα και το ΜΜΑ μέγαρο της το δώσανε όταν πια ήταν στα τελευταία της όπου φυσικά και δεν πρόλαβε να εμφανιστεί. Τι να λέμε τώρα και για ποια Πολιτεία να μιλάμε……. Οι νέοι φυσικά και την ακούνε και το σπουδαιότερο την ανακαλύπτουν. Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό. Ανακαλύπτουν τον σπάνιο τρόπο της ανεπιτήδευτης ερμηνείας της και αυτό είναι πολύ σπουδαίο. Άλλωστε σε όλη της τη ζωή τιμήθηκε από τον κόσμο και αυτό έχει σημασία.
- Εκτός από καλλιτέχνης, είσαι και ενεργός πολίτης που δεν διστάζει κατά καιρούς να πει ευθέως την άποψή του μέσα από τα social media για τα κακώς κείμενα της πολιτικής ζωής της χώρας μας. Θα έρθουν καλύτερες μέρες Νίκο για την Ελλάδα; Είσαι αισιόδοξος;
Αισιόδοξος είμαι φύσει και θέσει και χαμογελώ στα εύκολα και γελάω δυνατά στα δύσκολα, αλλά σ’ αυτό που με ρωτάς θα σου απαντήσω δυστυχώς αρνητικά. Όχι δεν τις βλέπω τις καλύτερες μέρες να έρχονται για την πατρίδα μας και για τους Έλληνες και ξέρεις γιατί; Γιατί μαζεύτηκαν πολλοί «σωτήρες» που ο καθένας έχει το δικό του μπαϊράκι για να μας σώσει και καλά και φταίμε κυρίως εμείς γι’ αυτό γιατί εμείς τους δώσαμε χώρο και δικαίωμα να αλωνίζουν πάνω στις ζωές μας και στην ιστορία αυτού του τόπου. Αν δεν αλλάξουμε εμείς νοοτροπία και δεν τους στείλουμε με τον τρόπο μας από κει που ήρθαν και ακόμα παραπέρα δεν πρόκειται να αλλάξει απολύτως Τ Ι Π Ο Τ Α.
- Αν σου ζητούσα να μου πεις για τις ευτυχισμένες αλλά και τις δύσκολες στιγμές της πορείας σου, ποιες θα υπερίσχυαν;
Θα σου αναφέρω μόνο πέντε από αυτές που εγώ θεωρώ στιγμές ευτυχίας γιατί τις δύσκολες αφού διδάχτηκα αρκετά ελπίζω από δαύτες, τις έχω πια σβήσει από τη μνήμη μου. Μία είναι η μαγική στιγμή όπου δούλεψα στο πλάι της μεγαλύτερης θεατρίνας που γέννησε κατ’ εμέ αυτός ο τόπος της ΕΛΛΗΣ ΛΑΜΠΕΤΗ. Η δεύτερη ήταν όταν στάθηκα στο πάλκο δίπλα στον γίγαντα και άρχοντα πραγματικά ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ. Η τρίτη όταν συνεργάστηκα για πρώτη φορά στην πίστα με την υπέροχη και ασύγκριτη ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ και μάλιστα χωρίς η ίδια να το γνωρίζει εκ των προτέρων. Η τέταρτη όταν πήγαμε με τον μοναδικό ΜΙΜΗ ΠΛΕΣΣΑ για εμφανίσεις και συναυλίες στην Νέα Υόρκη. Η πέμπτη όταν παρουσίαζα και είχα εξ’ ολοκλήρου την επιμέλεια της παραγωγής επί 24 ολόκληρα χρόνια της εκπομπής «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ» στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV αρχικά και στη συνέχεια στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV100 και η τελευταία όταν και πάλι η Βίκυ Μοσχολιού με επέλεξε για να είμαι μαζί της στην τελευταία όπως αποδείχτηκε ζωντανή της εμφάνιση σε μια βιογραφική παράσταση στου Σταύρου Σιδερά στο θέατρο Vergina του Regency Casino Thessaloniki με τίτλο «ΠΗΡΑ ΑΠ’ ΤΗ ΝΙΟΤΗ ΧΡΩΜΑΤΑ».
- Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
Δεν προγραμματίζω ποτέ τι θα κάνω στον ελεύθερο χρόνο μου. Συνήθως και επειδή είμαι σπιτόγατος, κάθομαι σπίτι μου συντροφιά με κάποιο βιβλίο, σπάνια τηλεόραση, πολλές φορές κανένα καφεδάκι και κουβεντούλα με πραγματικούς φίλους (βλέπεις, πάει καιρός που έχω αποβάλλει από τη ζωή μου τους τοξικούς…..χαχαχαχα!!!) και κανένα ταξιδάκι μιας και αγαπώ πολύ τα ταξίδια.
- Μετά τις παραστάσεις, τι σχεδιάζεις να κάνεις επαγγελματικά;
Ειλικρινά δεν κάνω ποτέ σχέδια κι αυτό γιατί πολύ απλά όλα από τη μια στιγμή στην άλλη μπορούν να ανατραπούν. Βάζω όμως στόχους και ένας από αυτούς είναι ένα καινούριο C.D. με τραγούδια που επιλέγω εδώ και πολύ καιρό και με πολλή προσοχή. Προς το παρόν πάντως απολαμβάνω αυτό το πραγματικά υπέροχο ταξίδι της «ΥΠΟΠΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΜΟΥ» του Βαλεντίνου Τσίλογλου στο θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής στον Κεραμεικό κάθε Τετάρτη και Πέμπτη. Και είναι υπέροχο ταξίδι και επί σκηνής αλλά και παρασκηνιακά γιατί ειλικρινά σ’ αυτήν μου την επιστροφή στο θέατρο ευτύχησα να είμαι με μια πάρα - πάρα πολύ καλή ομάδα συναδέλφων που εκτός από ταλαντούχοι είναι και καταπληκτικοί άνθρωποι.
«ΥΠΟΠΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΜΟΥ» https://www.facebook.com/ypoptigiatofonomou/ (αστυνομικό– θρίλερ ) ΤΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ ΤΣΙΛΟΓΛΟΥ
Μετά τη μεγάλη επιτυχία της περσινής θεατρικής σεζόν «Δείπνο Βασιλισσών», ο Βαλεντίνος Τσίλογλου επιστρέφει... με το αστυνομικό - θρίλερ «Υποπτη για τον φόνο μου», ακολουθώντας πιστά τις αρχές και την αισθητική του film noir.
Λίγα λόγια για το έργο:
Νέα Υόρκη,1957.
O νεαρός αστυνομικός Τζόρτζ Φέρμπεν ερευνά την υπόθεση δολοφονίας της Άννα Γουόρεν, που τάραξε τη κοσμική ζωή της Νέας Υόρκης. Οι ύποπτοι … πρόσωπα οικεία, στενά συνδεδεμένα μαζί της. Το πορτραίτο της, τον καθιστά δέσμιο της γοητείας της. Μέσα από τις ανακρίσεις και τις μαρτυρίες, βγαίνει το «πόρισμα» της ενοχής του καθενός.
Όλοι είχαν λόγο να την δολοφονήσουν!
Ποιός το έκανε όμως;
Ποιός είναι ο θύτης και ποιός το θύμα;
Που βρίσκεται η αλήθεια πίσω απ΄όλες αυτές τις αντιφατικές καταθέσεις!
Μέσα σε μια στιγμή μπορούν όλα να ανατραπούν!
Στόχος της παράστασής είναι να παρουσιάσει τις αδυναμίες, τις ευαισθησίες, τις ανάγκες και τις πιο σκοτεινές πτυχές των ανθρώπων, όπου ο έρωτας - σε όλες τις μορφές του - τους μετατρέπει σε πιόνια του.
Ένα αστυνομικό - θρίλερ, ατμοσφαιρικό, γεμάτο ανατροπές, εντάσεις, συγκινήσεις και σασπένς.
Ταυτότητα παράστασης:
Παιζουν (με αλφαβητική σειρά):
Νίκος Αβαγιαννός
Καίτη Βαρβαρέσου
Ρόμυ Βασιλειάδη
Νικόλας Γεωργανής
Δήμητρα Μπουρνελέ
Δημήτρης Παπάς
Λούλα Τριανταφύλλου
Πάνος Τσαλιγόπουλος
Κείμενο - Σκηνοθεσία - Μουσική επιμέλεια: Βαλεντίνος Τσίλογλου
Επιμέλεια σκηνικού: Workshop Makis
Κοστούμια: Mάκης Καρράς (γυναικεία ένδυση) & Τranoulis (ανδρική ένδυση)
Σχεδιασμός Φωτισμών: Σάββας Σουρμελίδης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μπουρνελέ
Επιμέλεια κίνησης: Θοδωρής Χαλάς
Φωτογραφία – Video Trailer: Δομνίκη Καστανάκη
Graphic Design & ArtWorks: Γιώργος Καστανάκης
Επιμέλεια μακιγιάζ: Βίνα Ευστρατιάδου
Εκτέλεση μακιγιάζ: Απόφοιτοι των ΙΕΚ AKMH
Επιμέλεια Hair Styling (φωτογράφισης): Άκης Βιτάλης
Info:
Χώρος: Θέατρο Βαφείο-Λάκης Καραλής
Αγίου Όρους 16 & Λ. Κωνσταντινουπόλεως 115, Κεραμεικός (πλησίον Μετρό Κεραμεικός)
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη & Πέμπτη, στις 21:15 μ.μ.
Διάρκεια:100’
Τηλέφωνα Κρατήσεων: 210 34 25 637 – 697 4262708