Το αποτυχημένο πραξικόπημα και ο αντίκτυπός του
Γράφει ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
Μετά το χθεσινό αποτυχημένο πραξικόπημα, η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία ειδικά αλλά κι εμείς παρακολουθώντας τις εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, ζήσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Αυτό που είδαμε δεν έχουμε ξαναδεί. Ένα πραξικόπημα το οποίο εκδηλώνεται αιφνιδιαστικά και συνάμα πρόχειρα στημένο παρόλο που μοιάζει να ακολουθεί όσα λένε τα εγχειρίδια για επίδοξους πραξικοπηματίες. Πετυχαίνει στον αιφνιδιασμό του αρχικά. Ξαφνικά ένα i-phone, μία δήλωση μέσω FaceTime, ένα μέσο ενημέρωσης το οποίο ο Ερντογάν το είχε κυνηγήσει στο παρελθόν, αλλά είναι αυτό που του δίνει το βήμα να μιλήσει στο λαό και ξαφνικά μέσα σε μία ώρα όλα γυρίζουν, ο κόσμος βγαίνει έξω, ήταν κάτι πραγματικά που δεν έχουμε ξαναζήσει. Κανείς δεν γνώριζε μέχρι ενός σημείου αν ο Ερντογάν ζει, αν έχει φύγει από τη χώρα, ένα όργιο φημών. Η στιγμή της εμφάνισής του live, ήταν η στιγμή που άλλαξε τη βραδιά.
Η εξήγηση του πραξικοπήματος είναι περίπλοκη. Οι νεαροί στρατιώτες δεν εκπροσωπούν την παλιά Τουρκία, διότι ο Ερντoγάν είναι στην εξουσία από το 2002 και οι στρατιώτες, παλικάρια ηλικίας 18, 19 ετών, που την προ-Ερντογάν εποχή δεν είχαν γεννηθεί, ήρθαν στη ζωή και μεγάλωσαν την εποχή Ερντογάν.
Η χθεσινή βραδιά αποκαλύπτει την δύναμη αλλά και την αδυναμία του Ερντογάν. Αυτά που συμβαίνουν από το 2011 και μετά, η αυταρχική στροφή στο εσωτερικό της χώρας, οι διώξεις των δημοσιογράφων και κυρίως η εμπλοκή στον βρώμικο πόλεμο της Συρίας στο πλευρό των Ισλαμιστών, η αντίδραση των Ισλαμιστών στα χτυπήματα αυτά, όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα κλίμα αντίδρασης στον Ερντογάν.
Δεν ήταν βέβαια ικανά όπως αποδείχτηκε χθες να τον ανατρέψουν, δεν ήταν ικανά να κάνουν τους πραξικοπηματίες συμπαθείς στην κοινή γνώμη, ακόμη και οι αντίπαλοι του Ερντογάν δεν υποστήριξαν το πραξικόπημα και αυτό είναι η βασική αιτία που απέτυχε.
Σχετικά με την επόμενη ημέρα για την Τουρκία, βλέπουμε έναν Ερντογάν να θεωρεί σαν θείο δώρο το πραξικόπημα για να ξηλώσει όλη την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, την ηγεσία της Δικαιοσύνης, δηλαδή να φτιάξει την κορυφή του κράτους, ενώ ο ίδιος είναι 14 χρόνια στην εξουσία. Γι’ αυτόν η επόμενη ημέρα είναι η αλλαγή του Συντάγματος και η δημιουργία μιας θέσης Προέδρου της Δημοκρατίας αλά Πούτιν με απόλυτες εξουσίες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν νέο κύκλο βίας.
Υπάρχει βέβαια και ένα δεύτερο ενδεχόμενο, αυτή η βραδιά μήπως λειτουργήσει σαν ένα σήμα κινδύνου και κάποιοι γύρω από τον Ερντογάν, αν ακόμη μπορούν να του μιλήσουν, να του δώσουν να καταλάβει ότι ο δρόμος που έχει πάρει από το 2011 και ύστερα και στην εξωτερική και στην εσωτερική πολιτική, στην εξωτερική για την εμπλοκή του στον πόλεμο της Συρίας και στο εσωτερικό για την αυταρχική στροφή, όλα αυτά πρέπει να ανακοπούν γιατί οδηγούν σε αδιέξοδο.